جواب داد؟

خودم همیشه احساس می کردم که نتایج کار روزانه تو چهره م نمود داشته باشه اما هیچ وقت فکر نمی کردم که کسی بتونم در اولین نگاه بهم بگه که کارم اون روز خوب پیشرفته یا نه. حتی بتونه تشخیص بده که چقدر افتضاح و یا چقدر عالی بوده.

اما این اتفاقیه که این روزها برای من می افته.

وقتی می رم خونه با یکی از این سوالات مواجه می شم: "ترکید؟(به دلیل انفجاراتی که می تونه برای لیست بلند بالایی از قطعات الکترونیک نظیر خازن، آی سی و .... بیفته)، خراب شد؟، خوب نبود؟، جواب نداد؟ خوب پیش رفت؟ جواب داد؟". این روند مرتب شده ی(به ترتیب از بدترین حالت تا بهترین حالت)کلیه ی سوالاتیه که در اولین نگاه بعد از سلام و احوال پرسی و خسته نباشی از من پرسیده می شه و صد البته همگی واقف هستید که تناوب تکرار سوالات اول این لیست بسیار بالاست تا اونجا که می شه اونها رو تو قسمت FAQ قرار داد.

 همچنین پر واضح است که جواب تمامی این سوالات "بله" است. البته باید بگم که این بله با توجه به نوع پرسش به صورت متفاوتی داده می شه. اگه سوال از ابتدای لیست باشه، این جواب با تکان سر یا پلک ( و با بی حوصلگی تمام) داده می شه و هر چی به انتهای لیست نزدیک بشیم، در پاسخ از سر و پلک کمتر و از زبان بیشتر استفاده می شه.

اصلا تعجب من هم از همینه. در واقع من متوجه شدم که تو این مدتی که دارم کار می کنم اعصاب و میمیک صورت من در اختیار 4 قلم خازن و آی سی و این جور چیزهاست که البته شدت و ضعفش با مقدار ولتاژ قابل تحمل این قطعات کم و زیاد می شه.

گرچه همه این سوالات و جواب ها، بعد از خوردن یک چای و احیاناً استراحت فراموش میشه، اما اون روزهایی که سوال "جواب داد؟" باشه، اوضاع اعصابتون تا شب سر جاشه و مجبور نیستی هر موقع صحبت کار می شه، بحث رو عوض کنی تا شدت ترکیدگی و یا اوضاع خراب پروژه رو فراموش کنی.

براتون روزهایی با سوال "جواب داد" آرزو می کنم.

—-------------------------------------------------------------------------
این مطلب در تلگرام: اینجا

زندگی کارمندی

از سر کار اومده بودم و مشغول استراحت و ور رفتم با تبلت بودم که همسر گفت: "تو اگه کارمند بودی، اوضاعمون بهتر بود، حداقل استرس کمتری می کشیدیم". من که اینجور مواقع یه جواب(در واقع از این جوابا که بیشتر شبی به یه سواله و طرف مقابل رو تو شک و تردید میذاره) تو آستینم دارم گفتم: " خوب آره، ممکنه الان اوضاع بهتر بود اما آینده چی؟ مطمئنی آینده هم همینطوری خوب باقی می مونه؟". بنده خدا چیزی نگفت و از بحث سر این قضیه گذشت. در واقع رو اعتماد حرف من بی خیال قضیه شد.

اما لحظاتی بعد، تو دلم به خودم نهیب زدم که : "گه نخور، کی گفته کارمندی بده و آینده نداره، زر یامفت نزن، حالا تو الان کارمند نیستی چی گیرت اومده، مثلا آینده داری؟"

آخرش هم یاد حرف برخی رفقای کارمند افتادم که هر موقع صحبت می شه از کارمندی می نالن و غر می زنن که : " نه جان صادق، اصلا فایده نداره، جواب نمی ده، خرج نمی رسه به آخر ماه". باید خدمت اون عزیزان هم یادآور بشم که "هیچ سواره­ای از حال هیچ پیاده­ای خبر نداره. کارمند جماعت سواره هستن، ممکنه مرکبشون یک اسب تازی قبراغ نباشه اما مرکب الاغ هم آدم رو آروم آروم به مقصد می رسونه. هرچی باشه بهتر از پیاده روی تو زمین پر شیشه و سنگلاخه".

بماند که اون عزیزانی که این حرفا رو می زنن، اکثرا اسب تازی سوارند تایک الاغ سوار بی نوا.

هرچی هست، قدرش رو بدونید و اینقدر غر نزنید.

—-------------------------------------------------------------------------
این مطلب در تلگرام: اینجا